Sunday, October 9, 2011

मदहोश होऊनी बेहोष होतो

मदहोश होऊनी बेहोष होतो
का तुझ्या रूपाच्या जादूत विरतो
तरी मी असा वेडा सख्ये
ह्या दिलास काबू ठेवू पाहतो



अचानक खूप खाली खाली वाटतंय,
आठवण येते तरीही स्वतःला सावरण्याच्या प्रयत्न करतोय,
का इतका हळवा होतो, का इतका अगतिक,
उत्तरे शोधताना तिच्यामध्ये गुंतत जातो,
आता काही दिवस तसेच राहणार..
सभोवतालचे सगळे जग सुने सुने आणि माझे चित्त फिके

No comments:

Post a Comment