Tuesday, November 1, 2011

तुला पाहताना मी हरवून जातो

तुला पाहताना
मी हरवून जातो
देखण्या लोचनांचा
तो लपंडाव असतो

नको वीसकटू तो
क्षणांचा पिसारा
मोकळ्या बटानां
निजवू दे कळ्यांना

उडू दे पदर तो
वाऱ्यास मौज येते
मौन त्या मनीचे
स्तब्ध जीव घेते

तुला पाहताना
सुचते काव्य काही
उधळून तेज तू
निशब्द दिव्य दाही

स्मरतो तुला फक्त
लेखिले जे रम्य देखिले
झुळूक होवुनी स्पर्शिता तू
शब्द माझे होती फुले

No comments:

Post a Comment