Tuesday, November 8, 2011

ऐसा रमलो काव्य बनी

रिक्त हात ते मज सांगती

लिहिले जे भावले मना
हाची एक घडला गुन्हा
झिडकारले कुणी इथे
तेची भावले तेथे कुणा

हा रोग ऐसा जाहला
क्षण शब्दांशी वाहला
दुखं ते धरुनी पाठीशी
गळा सुखाचाच गाईला

शब्दास फुल मी संबोधले
कागदी अश्रू ते वाहिले
हुंदक्यांचा गळा आवळूनी
पार डोळे कोरेच राहले

ऐसा रमलो काव्य बनी
शब्द ठेवती लेखणीस बांधुनी
मज पळवाट ना गावली
समाधिस्त झालो या राऊळी

रिक्त हात ते मज सांगती
मन भरले सद संगति
दाद ऐसी तुज इथे भेटली
पहा इर्षित होई नियती

No comments:

Post a Comment