मजला आता डोळे तुझिया खुणवत होते स्वप्नामध्ये मला कुणी ते हसवत होते अवघड झाले मला निजाया निवांत आता कोलाहल हा याच मनाचा अशांत आता तिला तसे ते मोहक जगणे अवगत होते स्वप्ना मध्ये मला कुणी ते हसवत होते झरझर निर्झर असा वाहतो वाटेवर या सूर नवा हा असा छेडती तालावर या धुंदी जगणे मला कधी ना समजत होते स्वप्ना मध्ये मला कुणी ते हसवत होते तिथे कधी मी तुला भेटण्या आलो नाही या वाऱ्याचा दरवळ मी तर झालो नाही पुन्हा सारे मोह तुझे मज बोलवत होते स्वप्ना मध्ये मला कुणी ते हसवत होते आज जगाला तुझी कहाणी रुचली नाही मोहक सारी तुझीच काय दिसली नाही उगाच पण ते याच रूपावर भाळत होते स्वप्ना मध्ये मला कुणी ते हसवत होते लिहून झाल्या माझ्या साऱ्या त्याच कवीता या दुनियेच्या वळणावरती गिरवत कित्ता या शब्दांचे भान मला न राहवत होते स्वप्ना मध्ये मला कुणी ते हसवत होते निसर्ग ओला जगतो आहे आज दग्याने पाऊस अता पडतो आहे आज नव्याने मला मुक्त ते उडण्यासाठी फसवत होते स्वप्ना मध्ये मला कुणी ते हसवत होते