तुझे नि माझे मिलन सख्या

दु:खा सोबत एवढी आता सवय झाली जगायची दैवालाही झाली सवय जणू दुखः मागायची तुझे नि माझे मिलन सख्या या जन्मी शक्य नाही पुढचा जन्म तुझाच असेन देवाला दुसरे मागणे नाही नव्हते वावडे माझे कधी त्या फुलांशी जोडली नाळ नाही कोणती त्या जगाशी... तू मला सांग मी कोठे भरू भूक माझी? मी जिथे जाय येती हे तिथेही उपाशी....