आई गा न ग अशी अंगाई
ज्याने झोपेल माझी ताई
अंगावरच्या घावावर घाल थोडीशी फुंकर
तेवढेच ती मानेन तुजे उपकार
आयुष्भर ओझ म्हणून पाळल तिला
आत्ता तरी दे पाज मायेचा पाझर तिला
तिच्या येण्याने वंशाचा दिवा विझला
आत्ता तिलाच तिच्या अश्रुने भिजवला
स्री च्या पोटी स्री चा जन्म झाला
म्हणून सारा आभाळ कोसळला
आत्ता तरी जाऊ दे तिला सुखान
सार आयुष्य तीच व्यापलं तुमच्या दुखाने
No comments:
Post a Comment