कवितेस आज होश आला

कधी माझ्या डोळ्याने हि
तू बघ स्वतःस
तू हि हरवशील
स्वतःच्याच प्रेमात


रानफुलच जीवन
का असे अपरिहास
ना सुवास त्यास सख्ये
सोंदर्य हि केवळ भास



श्वेतअंबरी नभी चे
सारे कयास विफल ठरले
रविस स्वतः आड घेणारे
तुजे सोंदर्य लपिवणारे ... आज मागे पडले



कवितेस आज होश आला
माझा विरह बेडर झाला
मांडुनी ते शब्दात सारे
माझ्या ओळीने तो दोष केला



अवचित येतो ... गालावर
चपराक खेचून जातो
म्हणे ... ती इथे कविता करतो
मी मात्र ते वाचून माझे हे मन जाळतो