ती आली आयुष्यात की

विचार आला मनात झाड लावायला हव, त्यासाठी कोणते तरी कारण मग शोधायला हव. वाढ दिवस ठरला मग पण तो वर्ष्यात एक वेळ, हिशोब करता झाडाचा त्याचा चुकत होता मेळ. मग म्हणल रोजची गोष्ट काय बर असेल, प्रियसीची पहिली भेट छान वेळ ठरेल. ती आली आयुष्यात की अंब्याच झाड आम्ही लावलं, तुटल जेव्हा प्रेम त्यावेळी तिने कडूनिंबाच रोप आणल. अस करत वर्ष्यात एका एक वनराई माझी बनली, पाणी अडून झाडामुळे झरे वाहू लागली. विधान सभेत गेले नाव म्हणे याला पुरस्कार द्यावा, नावासोबत पेपर मध्ये फोटो पण एक हवा. फोटो पाहून पेपर मध्ये पोरी अजून इम्प्रेस मग झाल्या, भेट झाली आमची की आठवणीचे झाड लावू लागल्या. लोक म्हणली मनात मग आईला....हें कारण लई मस्त, रोज रोज नव येत आयुष्यात अस फक्त प्रेमच तर असत....